Pełna wersja |
Zbigniew Trześniowski urodził się w 1938 roku w Łańcucie jako syn Bronisława i Stanisławy z d. Dubiel. Ukończył Liceum im. Henryka Sienkiewicza w Łańcucie. Następnie pracował w łańcuckim magistracie. Z Łańcutem związał nie tylko swoje życie zawodowa, ale również twórcze. Interesuje się dziejami miasta i regionu, a owocem tej pasji są zebrane, a także spisane legendy i opowieści o rodzinnym mieście oraz jego najbliższych okolicach. Ponadto opracował historie krzyży oraz kapliczek przydrożnych, z których ponad pół tysiąca opisał.
Jego artykuły i gawędy publikowano w "Łańcuckim Biuletynie Miejskim", jak również w innych czasopismach regionalnych.
Jest autorem książek:
- Didko spod kamiennego mostu (1999)
- Włodarze przedmiejskich łanów (2000)
- W zakamarkach łańcuckiej okolicy (2002)
- Ludzie z Nawsia. O Przedmieściu Łańcuckim z lat 1800-1930 (2003)
- Sport w Łańcucie cz.1 (2004)
- Księża Góra. Znane i nieznane legendy znad Wisłoka (2005)
- Sport w Łańcucie cz.2 ( 2006)
- Wokół Tyczyńskiego wzgórza. 640 lat Tyczyna (1368-2008) (2007)
- Od Rzeszowa … Legendy i opowieści regionu rzeszowskiego (2008)
- Łańcut i okolice. Przewodnik (2009)
- 100 lat łańcuckiego mleczarstwa spółdzielczego (2012)
- 106 lat rzeszowskiego mleczarstwa (1906-2012) (2012)
- Legendy ziemi Lubaczowskiej (2013)
- W miasteczku Łańcucie. Wspomnienia (2013)
- Boże latarnie. Kapliczki i krzyże w Łańcucie i okolicy (2014)
- Legendy ziemi kolbuszowskiej (2014)
- Pogwarki i gadki rzeszowskie (2014) <
- W granicach miasta. O łańcuckim Przedmieściu z lat 1930-1950 (2015)
- To i owo o Łańcucie. Gawędy (2015)
- Sport w Łańcucie (2017)
Zbigniew Trześniowski jest współautorem książek:
- Ziemia kolbuszowska. Przewodnik (2010)
- 40-lecie działalności Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji w Łańcucie (2015)
- Rodzina Trześniowskich ze Staromieścia (2015)
- 70 lat Miejskiej Biblioteki Publicznej w Łańcucie(1946-2016)(2016)
Za opieką nad zabytkami" został wyróżniony m.in. przez Ministra Kultury i Sztuki RP Złota Odznaka (1999) oraz Nagrodą I Stopnia im. Franciszka Kotuli (Rzeszów 2002).